sen sevgiliden ziyade flört dönemi için soruyorsun bu soruları büyük ihtimalle çünkü eşimle sevgiliyken hiç yemek yiyelim ya da kahve içelim diye buluştuğumu hatırlamıyorum. amacımız buluşup görüşmek oluyordu, yemek veya kahve durumları kaç saat takılacağımıza göre, açlık durumumuza göre kendiliğinden gelişiyordu. hiçbir şey yemeden dağıldığın günler de olur kahvaltı++öğle yemeği+kahve+tatlı+akşam yemeği+kahve+tatlı yapacağınız günler de.
fast food restoranları ilişkinin ilk dönemleri için biraz kötü bir fikir ama bu ucuzluğuyla alakalı değil. kalabalık ve aşırı hareketli bir ortamda karşı tarafla muhabbet etmek zor oluyor, birbirini tanıma aşamasında daha sakin yerler tercih edilebilir belki.
evliyken hiç fark etmiyor. bazen canının çektiği yemeğe göre, bazen en yakın yer neresiyse, bazen de en hesaplısı neresiyse oraya gidiyorsun.
pandemide tamamen temassız ödemeye geçtik ve bahşişler biraz azaldı. eskiden para üstünü yuvarlıyorduk ancak artık çok memnun kaldığımız bir yerde yanımızda nakit varsa veriyoruz. kredi kartı ile öderken de bahşiş eklenebiliyor tabii ama sadece bir kere yaptığımızı hatırlıyorum yakında.
salata ve atıştırmalık konusu belli bir yaş ve gelir düzeyindeyken düşünülecek şeyler değil. canın çekerse söylersin, çekmezse söylemezsin. ama yaşlar küçükse, kişiler öğrenci veya çalışmaya yeni başlamış kişilerse, hele bir de bazı restoranlarda müşteriyi silkeleme odaklı olduğu belli ürünler ise alınmayabilir, karşı tarafa eksi yazmaz benim için. ama içecek almamak da biraz abartı gerçekten.
Tüm bunların sonunda şunu da eklemek gerekir ki ben türkiye'de dışarıda yemenin bu kadar pahalı bu kadar lüks olduğu başka bir dönem hatırlamıyorum. benim yaşadığım şehrin turistik olması nedeniyle fiyatlar 1,5-2 kat daha pahalı, onun da etkisi var ama kesinlikle sevgilim veya eşim "dışarıda yemeğe bu kadar para harcamasak mı acaba" dese kızmam, soğumam şu devirde. ne güzel ev ekonomisinden anlıyor derim.
0